Сыр бойы

Африканың батысын бойлап жатқан Ангола мемлекеті 1975 жылы 11 қарашада өз тәуелсіздігін жариялаған. Ұзақ жылдар Португалияның отары болған елдің егемендік алуы оңайға түспеді. Өйткені, елдің іші үш аймаққа бөлініп, өзара билікке таласты. Бұл күрестің басында Анголаны азат ету жолындағы халықтық қозғалыс партиясы (МПЛА) тұрды. Екіншісі Анголаның толық тәуелсіздігі жолындағы ұлттық одақ  (УНИТА). Бұл ұйым Кеңес Одағының ұстанымына, коммунистерге қарсы болды. Ал үшіншісі Анголаны азат ету қозғалысының ұлттық майданы (ФНЛА) еді. Билікке өзара талас халықтың берекесін алады. Жергілікті халық үнемі отаршылдардың үстемдігіне қарсы азаттық күресін жүргізген. Осылайша, ұлтаралық қозғалыс 16 жылға созылады.  

Күн нұры – жан азығың. Жер құнары – жиылмас дастарханын жайған тән азығың. Бұл үшін күн де, жер де ешкімнен ақы талап етпейді. Мен де әжелерді мейірімі шексіз, тілегі дуалы, тәрбиесі өнегелі жандар деп түсінемін. Немере бақыты үшін жасаған жанқиярлық еңбегін күнделікті қайталаудан жалықпаймын. 

Екінші дүниежүзілік соғыс бастал­ғанда әкем Серікбай Шамшатов 5 жаста болған. Сол кездерде анасы Айқынға еріп масақ терумен айналысыпты. 

Бүгінде 96 жасқа келген әкеміз үнемі елдің тыныштығы мен бейбітшілігін, халықтың ауызбірлігін тілеп отырады. 

Екінші дүниежүзілік соғыстың құрамдас бөлігі ретінде тарихқа енген – Ұлы Отан соғысы қазақ отбасыларын да айналып өтпегені мәлім. Соғыс жылдарында кеңес әскеріне шақырту алған 1 миллион 200 мың  қазақстандықтардың  қатарында менің атам мен әжемнің әкелері Мұстафаев Мырзасапар мен Ералиев Асқар да бар еді. Жеңістің 75 жылдық мерекесінде кеудесін оққа тосқан батыр бабаларымның өшпес ерлігі жөнінде қалам тербеуді жөн көрдім.  

Қазақтың қасиетті, қадірлі болған «келін» мәртебесін абыроймен алып жүру қай әйел затына болмасын оңай шаруа емес. 

  Сыр өңірінде Жеңістің 75 жылдығын 16 ардагер қарсы алады. Біз бүгін оқырман назарына соғыс және еңбек ардагері Бөрібай Құлмановтың әңгімесін ұсынамыз.

Биыл Ұлы Отан соғысының жеңіспен аяқталғанына 75 жыл толады. Сұрапыл соғысқа қатысқан  азаматтарының есімдері мен ерлігі ұмтылмақ емес.

Бүгінде өзі де жетпісті бағындырған Бақыт апа сүйікті әжесі Фатиманы еске алғанда көзіне еріксіз жас үйіріледі.