Сыр бойы

Халық шаруашылығын большевиктік қайта құру үздіксіз «ішкі жауларды» іздеумен қатар жүрді. Бұл үдеріс бай-құлақтардың мал-мүлкін тәркілеу, астық және ет дайындау, ұжымдастыру, ашаршылық науқаныңда айқын көрініс тапты.

Кеңестік кезеңдегі қайрат­кер­лердің басым көпшілігі сияқты «қызыл» большевиктің сөзін айт­қандардың бірі қоғам және мемлекет қайраткері болған Ілияс Қабылов еді. 

Қазақ әдебиеті тарихында өзіндік орны бар, сөз зергерлерінің бірі, Сыр сүлейі – Қаңлы Жүсіп Қадірбергенұлы ХІХ ғасырдың соңында бұрынғы Қараөзек болысы, Майлықұм елді-мекенінде дүниеге келген.

Зейнолла Жарқынбаев ағамыз туралы ойнап жүрген бала кезімізден атын естіп, өзін көрсек деп өстік. 

Бала күнімізден Дүйсен  әкем «Балам, кісі баласының ала жібін аттама, ұрлық жа­сама, жалған сөз айтпа, адал еңбегімен тапқан-та­ян­ғаның ырзық болады»- деп екі күннің бірінде қай­талаушы еді. Жасы ұлғая ке­ле осы сөзді тіпті үдетіп жіберді. Қарттық шығар қай­талата беретін деп жас­тықпен жылы жауып қоя­тынбыз, жарты құлақпен тыңдап, сөз мәніне бойлай бермеппіз. Қайран  әкем! 

Әбдірашит  ағамызды  мен   өткен  ғасырдың  50-жылдарының  ортасынан  бастап  жақсы  білемін.  Бұл  жылдары  мен  Жаңақорған  аудандық  «Екпінді»  газетінде  (қазіргі «Жаңақорған  тынысы»)  қызмет  істейтінмін. 

Кеңес Одағының Батыры, ұшқыш-барлаушы П.Нұрпейісов туралы  дерек көздерінде берілген мәліметтермен таныса отырып, оқырмандар мен билік тұғырындағы азаматтардың мынадай жайттарға да мән бергені дұрыс болар деп ойлаймын.

Алдыңғы толқын ағалар. Олардың өмірі мазмұнды, өнегесі үлгілі. Бұл буын санымен емес, сапасымен де, туған жылымен емес,  қосқан үлесімен де көңіл марқайтатын көрікті, төл дамуымызға белес бола аларлық, бедер қоса алған тарихи буын дегенге толық қосылар едім. 

"Перзенттік парыз” деген сөздің жай ғана дыбыс үндестігінен тумағанын, оның астарында ата-ананы құрмет тұтудың ғасырлар бойы қалыптасқан қағидалары жатқанын өмір мектебінің ең тәжірибелі ұстаздары – әкеміз бен анамыз жастайымыздан санамызға сіңіріп өсірді. Олардың мағыналы ғұмыры, ғибратты өсиеті  бүгінгі буынның қажетіне жараса, ұрпақ жалғастығы деген осы емес пе?!

Сыбдыры сыр бермей, жүрісі білінбей, көз алдымызда зымырап өтіп жатқан қайран өмір. Тек кей сәттерде ғана ой-санамызбен саралап, көзге елестетіп, көңілге жақындатқанымыз болмаса, қолға ұстатпайтын сынаптай сырғыған уақыт-ай, шіркін.