Сыр бойы

Біріккен ұлттар ұйымы жыл сайын бақытты елдер рейтингісін жасап жүр. Бақытты елдердің рейтингісін жасау үшін белгілі бір шарттарға сүйенеді. Демек, бақытты ел қатарынан көріну үшін оның белгілі бір өлшемдері бар. 

Жан-жануарлар әлемі, өсімдіктер әлемі деген секілді, періштелер әлемі, жындар әлемі деген де ұғымдардың бар екенін білесіз бе? Білетін шығарсыз.

Осы тақырып балалар үшін мектепте де, үйде де айтылады, кейде жұмыста, қызметте жүрген егделердің де есіне салып қоюға тура келеді. Ал, балаға қанша айтсаң артық болмайтын асыл дүние. Үлкендер үшін айтылатыны арамызда асыл қағидаларды жасынан құлағына сіңіре алмай, үлкен өмірге араласып кеткендер жетерлік. Бәлкім, қызмет этикасы туралы заңның қабылдануы да содан шығар.

Мағжан Жұмабаев 4 жасында хат таныған деп оқыған сайын менің де кеудемде «4 жасымда "Әліппені" жаттап алғанмын» деген мақтаныш сезімі тұрады.

Үкімет тарапынан әлеуметтің әлеуетін көтеру мақсатында жыл сайын түрлі бағдарламалар қабылданады. «Цифрлық Қазақстан» соның қатарында. Оған Елбасы «Қазақстанның үшінші жаңғыруы: жаһандық бәсекеге қабілеттілік» атты Жолдауында басымдық берген еді.

Үлкендердің ғана емес, балалардың да ойынынан от шығады. Себебі, еліміздегі ойыншықтардың 35%-і техникалық талаптарға сай келмейді.

Бүкіл қазаққа «Сырдың Қараторғайы» атымен танылған сазгер, ақын, әнші Шолпан Жанболатқызының атақты «Қараторғай» әнінен өзге, қазір халық әні деп ел арасында жиі орындалып жүрген «Ой гөк», «Қарағым-ай!», «Маусымжан», «Ах, Дариға!» «Ахау демей!» ( бұл әнді алғаш грамофонға жазғанда бір әрпінен қате кетіп, «Ахау! Семей» болып жазылып кетіп, әлі күнге солай орындалып жүр) секілді бірнеше әні халықтың бай мұрасына айналғаны анық.

Телефон шырылдады. Көтергенім сол еді. Болат екен. Айтпақшы бұл кім деп отырған боларсыз? Тәп-тәуір араласатын жолдас.

 Мына қызыққа қараңыз. Әкесі қаладағы студент ұлға телефон шалып жатыр. Әдеттегі амандық-саулықтан соң әңгіме былай өрбіді.

Бірде ауылдан қалаға келген бір кейуана қатарынан самсаған дүниелік заттарды қария көзімен барлап шығып: «Мына құмырсқаша құжынаған базарда құмырсқаның көйлегі ғана жоқ екен. Одан басқаның бәрі бар» дегені бар. Расында, Құдайға сансыз шүкірлер, басымызда тоқшылық дәурен. Нені қалайсың, не кием, қандай тағам жейін демейсің, таңдауға қарай түр-түрімен жанға керектінің бәрі бар. Дегенмен, өмірін кездемемен өлшеп, адамды топшылай алмаймыз. Солай болғанымен, осынша қаптаған дүниелер ортасында адамдардың қабақтары қатулы, жүздері жабырқау­лы. Сонда жүректері нені аңсайды, нені қорек етуде, жыртығын немен жамап жүр? Жалпы, баршылық адамзатқа не беруде, білеміз бе?