Сыр бойы

– Балам, "Әке көрген оқ жонады, шеше көрген тон пішеді” деген, менің жолымды қусаң, жаман болмассың, – деді Ердүйсенге әке­сі. – Теміржол – күре тамыр ғой, осы салада еңбек еткенің жөн секілді.

Көп сөзге жоқ, обал-сауапқа қа­­раң­қырайтын, ескіше де оқуы бар, жаңа өмірден хабарлы кісі еді жарықтық Са­ғынтай көкесі. Ке­зінде машинистің көмекшісі ре­тінде өзі еңбек жолын бастаса, кей­інгі 25 жыл бойы темір­жолдағы әс­керилендірілген күзет бөлі­мінде қызмет істеді.

Бұл 1971 жылдың күз айы еді. Жас жігіттің бойшаң, тұлғалылығы, әр іске зейінімен ден қоятындығы бас­шыларды да қызықтырды. Көп ұзамай тепловоз машинисінің кө­мек­шісі бо­лып жұмысқа кірісті. Оның алдында арнайы курстан өтіп кел­ді.

Адам уақыттың қалай өткенін де байқамай қалады. "Аяқталған ай тураған ет секілді” дегендей, кө­мекші машинист болып жүргенде ара­да жеті жыл өте шығыпты. Айт­пақшы, Германияда екі жыл әс­кери борышын өтеп келді. 1978 жылы Ердүйсен Ах­метов Қазалы қаласында тепловоз ма­ши­ни­сін дайындайтын курста білі­мін шың­дап, білігін молайта түсті. Содан ар­қыраған алып машинамен Қазақ­станның біраз жерін шарлады-ау. Шаршадым демеді, өз ауысымы кел­генде түн бе, күн бе деп са­наспай, талмай жортты. Жұмысы тың­ғылықты болған соң, абыройы да асқақтап, табысы да жаман бол­ған жоқ. Ең бастысы – реттілікке, тәр­тіпке әбден бойұсынды, басқа­лардан да осыны талап ететін құнт­тылығы әріптестері арасында жо­ғары бағаланды. Осы бедел, бі­ліктілік ұжым басшыларының берік сенімін оятып, оны 1980 жылы депо кезекшілігі қызметіне жоғарылатты. Содан бері Е.Ахметов Шиелі стан­циясындағы №6 айналым локо­мотив депосында аталмыш қызме­тін атқарып келеді. Содан бері 34 жыл өтті. Бұл жігіттің есею, толысу жыл­дары ғой.

– Депоға келген тепловоз уақы­ты­лы техникалық жабдықталуы ти­іс. Берілген уақыт аралығында бұл шаруалар тыңғылықты да, тия­­нақты орындалады. Ол үшін әр­бір қызметкер, слесарьдің жауапкер­шілігі мықты болуы тиіс. Бұл жерде кей­ін­ге қалдырылатын бірде-бір жұ­мыс болмайды, – дейді ол бізбен әңгі­месінде.

Теміржол бойы өзіндік өмірлік үрдіс пен реттілікке құрылған. Оның жартылай әскериленгендігі де осы талапқа саяды. Теміржол бойындағы үлкен көлемдегі жүк тасымалы, жо­лау­шылар қатынасы бәрі де эконо­миканың нығаюына қызмет жасар еді. Сондықтан Ер­дүйсен секілді жауап­ты қызметте жүрген азаматтарға ар­ты­лар жүктің салмағы аз емес. Қара­пай­ым ға­на мына мысалға назар ауда­ра­лықшы. Бір тепловоздың өзіне бір ауысымда 6800-ден 7300 литр жа­нар­май құйылады. Сол секілді 800 литр суды және құю керек. Басқа ақау­лықтарды тез ретке келтіру үшін 8 адамнан құралған бригадаға 1 сағат 12 минут уақыт беріледі. Осы мерзімде тапсырылған жұмысты са­палы етіп атқарып шығуға ти­іс­сің. Мұны өзге де жауапты қызмет­керлермен бірге депо кезекшісі ба­қы^­лайды және та­лап етеді. Бір ауысымда осындай 20-30 теп­л­овозға техникалық қызмет жа­­сауға тура келеді. Өзімен бірге жұ­мыс іс­тейтін машинистер – Алмас Сү­лейменов, Әмірхан Маханбетов, Бау­­ыржан Ержанов пен шебер Ке­мал Мыр­захметовтер де аға тол­қыннан үй­ренген, тыңғылықты жі­гіттер.

Адамның өз ортасындағы дұ­рыс қарым-қатынасы, оның өмір сүру құш­­тар­лығын арттырып, абырой­ын көтереді. Осы орайда оның отба­сын­дағы жайлылықты айтқан жөн болар. Өмірлік қосағы – Мейрамкүл екеуі түтін түтеткелі де көп жылдар өтті ғой. Тату-тәтті тіршілік етіп келеді. Ұлы Әбілжан мен қызы Ақ­нұр жоғары білімді мамандар. Ал бала кезден бергі достары Ас­қар, Ғани, Қабілештермен жиі жолы­ғысып, қуаныш-реніштерін бө­лі­сіп отырады. Тілектес кісіңнің көп бо^­луы да адамның мерейін өсіріп отыратын жағдайлардың бірі болса керек.

Нұрмахан ЕЛТАЙ.

Шиелі станциясы.