Сыр бойы

Қоғалыкөлде малы барлар биыл қыста тыным таппады. Қарлы маусымда кем дегенде 5-6 құлыны қасқырға жем болады. «Малым – жанымның садағасы» деп қол қусырып отырған жараспас. Биыл қақпаны барлардың қанжығасы да майланды. Соның бірі – Айдос Жақыпбеков.

– Жылқымызға жау тиді. Не істемек керек?! Осылай көршім Абай екеуміз атқа қондық. Бір қыста он қасқырды қолға түсірдік. Бір мәрте бөлтірік те ұстадық, – дейді Айдос Қонысбекұлы.

Жыртқыш аң әрі ай­ла­кер­лігін істеп кейде қақпанды сырт айналып та кетеді. Ондайда Айдос та тәжірибесін та­нытып, жолын кеседі. Талай рет қасқыр көрдім дегендердің дәйегімен аңдыды. Кейде тіпті қона жатып қарайды. Тұтқиылдан төнген тік­ұшақ­тың өзін маңына жуытпайтын әккі аңды қолға түсірудің өзі оңай емес.

– Бала күнімде әкем айтқан бір оқиға қақпан құрған сайын ойыма оралады. Қақпанға арлан қасқыр түсіпті. Егесі құрған құралына бір аптадан кейін бір-ақ барса керек. Сөйтсе, арланға бір апта бойы басқа қасқырлар тамақ тасып тұрыпты. Міне, қасқырдың қулығы да, алғырлығы да жетіп артылады, – дейді А.Жақыпбеков.

Дәулет ҚЫРДАН,

«Сыр бойы».